ERGENLİK DÖNEMİNDE DEPRESYON RİSKİ: NEDENLERİ VE BELİRTİLERİ!

İSTANBUL – Ergenlik dönemi, fiziksel, duygusal ve sosyal değişikliklerle dolu hassas bir dönemdir. Bu süreçte depresyon, gençler arasında oldukça yaygın bir durumdur. Uzmanlar, ergenlik dönemi depresyonunun derin üzüntü, umutsuzluk, ilgisizlik, düşük özsaygı, uyku ve iştah sorunları, enerji eksikliği gibi belirtilerle kendini gösterebileceğini ifade ediyor.

Ergenler ayrıca okulda başarısızlık, sosyal izolasyon, aile problemleri, arkadaşlık ilişkilerinde zorluklar veya kimlik arayışı gibi stresli durumlarla başa çıkmakta da zorlanabilirler. Ergenlik dönemi depresyonu, genellikle 13 ila 18 yaşları arasındaki gençlerde görülse de daha genç çocuklar ve genç erişkinler de bu durumdan etkilenebilir.

Ergenlik döneminde depresyonun birçok sebebi olabilir. Ailede depresyon öyküsü olan bireylerde bu risk daha yüksektir. Genetik yatkınlık, düşük özsaygı, mükemmeliyetçilik, aşırı stres, kaygı bozukluğu ve dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) gibi durumlar ergenlik dönemi depresyonu riskini artırabilir. Hormonal değişiklikler, duygusal dalgalanmalar ve yaşam stresleri de depresyon belirtilerinin ortaya çıkmasına katkıda bulunabilir.

Aile içi sorunlar, aile içi şiddet, ebeveynlerin boşanması, akademik baskı, akran baskısı, zorlu sosyal ilişkiler veya travmatik olaylar ergenlik döneminde depresyon riskini artıran faktörler arasında yer alır. Kimlik gelişimiyle ilgili zorluklar, cinsel yönelim veya cinsiyet kimliğiyle ilgili kabul görmeme, sosyal olarak kabul edilmeme gibi durumlar da ergenlerde depresyona yol açabilir.

Ergenlik dönemi depresyonu, tanınması ve tedavi edilmesi gereken ciddi bir durumdur. Tedavi genellikle psikoterapi ve gerektiğinde ilaç tedavisi kombinasyonuyla yapılır. Aile desteği, duygusal destek ve ergenin kendisine güven hissetmesi de önemlidir. Uzmanlar, erken müdahalenin depresyonun etkilerini azaltmada kritik bir rol oynadığını vurguluyor.