Suat Özçağdaş: “21 Yıllık AKP İktidarı Periyodunda Öğretmenlik Mesleğinin Saygınlığı Yok Edilmiştir.

CHP Genel Lider Yardımcısı Suat Özçağdaş, “21 yıllık AKP iktidarı devrinde öğretmenlik mesleğinin saygınlığı yok edilmiştir. Öğretmenler fiyatlı, kontratlı, öğretmen, uzman öğretmen ve başöğretmen halinde 5 farklı formda istihdam edilmek istenmektedir. Birebir işi yapan, tıpkı müfredatı uygulayan 5 farklı öğretmen… AKP’nin öğretmen siyasetlerinin tamamı öğretmenlerin toplumdaki saygınlığının azalmasına neden olmuştur. Saygınlık, önlük vererek olmaz; saygınlık, öğretmenlere hak ettikleri kıymeti vererek olur. 2002 yılında 540 lira maaş alan bir öğretmen, karının dörtte birini kiraya ayırırken 2023 yılında öğretmenler, kirasını tek başına ödeyemeyecek hale gelmiştir. 25 yıl bu ülkeye hizmet etmiş bir öğretmen 24 bin 653 lira maaş almaktadır. Öğretmenlerin bir kısmı tahlili, 30’lu-40’lı yaşlarında ailelerinin meskenine dönmekte bulmuştur. Bu utanç da AKP iktidarına kâfi. Öğretmenlerin tamamı, yoksulluk sonunun altında fiyat almaktadır” dedi.

CHP Genel Lider Yardımcısı ve Gölge Ulusal Eğitim Bakanı Suat Özçağdaş, bugün, 24 Kasım Öğretmenler Günü münasebetiyle parti genel merkezinde, öğretmenlerin ve eğitimcilerin problemlerine ait basın toplantısı düzenledi. Özçağdaş, şunları söyledi:

“BU KUTSAL MESLEĞİ GÜÇ KAİDELERDE YAPMAYA DEVAM EDEN BÜTÜN ÖĞRETMENLERİMİZİN ÖĞRETMENLER GÜNÜNÜ KUTLUYORUM”

“Bugün 24 Kasım Öğretmenler Günü. 24 Kasım 1928, Türkiye Cumhuriyeti devletinin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün ‘Millet Mektepleri’nin Başöğretmenliği’ni kabul ettiği gündür. Mustafa Kemal Atatürk, Kurtuluş Savaşı esnasında bile yaptığı Maarif Kongresi ile eğitime ve öğretmenlere verdiği ehemmiyeti ortaya koymuştur. ‘Öğretmenler, yeni jenerasyon sizin yapıtınız olacaktır’ diyerek öğretmenlik mesleğinin ne kadar değerli olduğunu vurgulamıştır ve ülkemizi geleceğe taşıyacak nesillerin güzel eğitimli ve donanımlı olması gerektiğinin altını çizmektedir. Bu nedenle eğitim alanı, ülkemizin geleceğinin inşasının temelidir. En değerli çalışma alanlarımızdan biridir. Bugün, 24 Kasım Öğretmenler Günü olmasına karşın hak ettikleri pahası görmeyen, toplumsal saygınlıkları yok edilen öğretmenlerimiz, son derece mutsuz ve ümitsizlerdir. Bu nedenle sınıflarında ders başında olması, çocuklarımızla kutlama yapması gereken öğretmenlerimiz, bugün okullarında değil; alanlarda iş bırakma aksiyonu yapmaktadırlar. Tüm öğretmenlerimizin yanında olduğumuzu tabir ederek bu kutsal mesleği sıkıntı koşullarda yapmaya devam eden bütün öğretmenlerimizin Öğretmenler Gününü kutluyorum.

“AKP GENEL LİDERİ ERDOĞAN’IN, ‘EĞİTİM ALANINDA BAŞARISIZ OLDUK’ KELAMLARI BİR İTİRAF OLARAK HAFIZALARIMIZA KAZINMIŞTIR”

21 yıllık AKP iktidarında, eğitim sistemi bilerek ve isteyerek siyasallaştırılmış, dinselleştirilmiş ve iktidarın ideolojik amaçları için araç haline getirilmiştir. Bu süreçte, mevcutta var olan sıkıntılara yenileri eklenmiştir. 21 yılda, 9 Ulusal Eğitim Bakanı değişmiş, bakanların ortalama ömrü 2 buçuk yıl olmuştur. Her yeni bakan periyodunda, bir evvelkinin yaptıkları yerle bir edilmiştir. MEB’in deneyimli ve nitelikli takımları yok edilmiştir. Eğitimin niteliği her geçen gün azalmıştır. Piyasacı eğitim anlayışı, sisteme hakim olmuştur. Kamusal ve parasız eğitimden uzaklaşılmıştır. Nitelikli eğitim, maalesef satın alınır hale gelmiştir. Mevcut siyasetlerle var olan sıkıntıların çözülemeyeceği tüm toplumumuz tarafından görülmüştür. AKP Genel Lideri Recep Tayyip Erdoğan’ın, ‘Eğitim alanında başarısız olduk’ kelamları de bir itiraf olarak hafızalarımıza kazınmıştır. Ülkeyi 21 yıldır yönetenlerin bile kabul ettiği başarısızlık, geleceğimizi değerli ölçüde etkilemektedir.

“2002’DE EĞİTİM YATIRIMLARINA YÜZDE 17,18 HİSSE AYRILIRKEN BUGÜN AKP İKTİDARI, YALNIZCA YÜZDE 9,15 HİSSE AYIRMAKTADIR”

Eğitim bir ülkenin gelişmesi, çağdaş, muasır medeniyetlere ulaşmasında en yanlışsız yoldur. Artık, AKP’nin eğitim sistemimizi 21 yılda ne hale getirdiğini birlikte değerlendirelim. Öncelikle, eğitimin olmazsa olmazı bütçe konusunu ele alalım. Eğitim bütçemiz 2016 yılından bu yana, Gayrisafi Yurt İçi Hasıla (GSYH) içerisinde ve Merkezi İdare Bütçesi içerisinde giderek azalmaktadır. 2016 yılında, yüzde 19,24 olan eğitim bütçesinin hissesi; 2023’te yüzde 14,56’ya gerilemiştir. GSYH’da 2002 yılında yüzde 3,1 eğitime ayrılırken öğrenci-öğretmen-üniversite sayısı artmasına karşın 2023’te bu oran yalnızca yüzde 3,9 olarak OECD ortalamalarının altında kalmıştır. Eğitime ayrılan bütçenin gerçek tahlili budur. Rakamsal artışlar değil, oransal artışlar eğitime ayrılan bütçenin gerçekte ne kadar olduğunu ortaya koymaktadır. Eğitim bütçemizin 2002’den bu yana kaynak olarak yarı yarıya azaldığını tablolardan net olarak görmekteyiz. 2002’de eğitim yatırımlarına yüzde 17,18 hisse ayrılırken bugün AKP iktidarı, eğitim yatırımlarına yalnızca yüzde 9,15 hisse ayırmaktadır.

“BUGÜN PRESTİJİYLE MEB’İN BÜTÇESİ, İŞÇİ BÜTÇESİNE DÖNMÜŞTÜR”

Eğitim, bireyler ortasındaki ekonomik ve sınıfsal eşitsizliğin giderilmesinde en değerli ögedir. Eşitliğin sağlanması için eğitime kâfi kaynak ayrılması gerekmektedir. Bu aktarılan yatırım bütçesinin fırsat eşitliğini sağlayamayacağı, eğitimde sıkıntıları çözemeyeceği çok açıktır. Bugün prestijiyle MEB’in bütçesi, işçi bütçesine dönmüştür. Bütçedeki harcamaların yüzde 81’i işçi maaşlarına ve toplumsal güvenlik ünitelerine gitmektedir. Yatırıma hisse kalmamaktadır. Buna karşılık maalesef ailelerimizin eğitim harcaması artmaktadır. Eğitim harcamasının GSYH içindeki hissesi, 2018 yılında yüzde 5,8 iken son açıklanan sayılara nazaran 2021 yılında yüzde 4,8 olmuştur. Devletin eğitim harcamasının GSYH içindeki hisse, 2018 yılında yüzde 4,3 iken 2021 yılında yüzde 3,4 olmuş. Buna karşılık ailelerin yüzde 20 olan hisseleri, yüzde 22’ye yükselmiştir. Bu data, OECD ortalamasının çok altında kalmıştır. Eğitim masrafları ailelerin üzerine yüklenmiştir. Derin bir ekonomik kriz yaşanan bir ülkede ailelerimizin harcamaları artmıştır.

“MİLLİ EĞİTİM BAKANI, TÜM EĞİTİM KADEMELERİNDE OKULLAŞMA ORANLARININ YÜZDE 99’UN ÜZERİNE ÇIKTIĞINI AÇIKLAMIŞTI. HİÇBİR SAYI BUNU DOĞRULAMAMAKTADIR”

Eğitim sistemimizin en kıymetli meselelerinden birisi çocuklarımızın okullaşamamasıdır. Kimi eğitim seviyelerinde okullaşma oranı, 2002 yılının bile gerisindedir. Bu iktidarın getirmiş olduğu, tüm itirazlara karşın, dinlemeden, kabul etmeden uygulamaya koyduğu 4+4+4 eğitim modelinin uygulanmasıyla birlikte ilkokul ve ortaokul seviyesindeki okullaşma oranı 2012’nin altında kalmıştır. MEB’in yayınladığı 2022-2023 yılı okullaşma istatistiklerine nazaran, 4+4+4 eğitim modelinin uygulanmaya başlamasından bu yana, ilkokul seviyesinde okullaşma oranı yüzde 98,9’dan yüzde 93,85’e; ortaokul seviyesinde yüzde 93,1’den yüzde 91,21’e; ortaöğretim seviyesinde ise yüzde 67,37’den yüzde 91,7’ye; yükseköğretim seviyesinde ise yüzde 35,51’den, yüzde 46,02’ye yükselmiştir. Yani ilkokul ve ortaokul seviyesinde bir gerileme, lise seviyesinde artma vardır. Halbuki evvelki Ulusal Eğitim Bakanı, tüm eğitim kademelerinde okullaşma oranlarının yüzde 99’un üzerine çıktığını açıklamıştı. Hiçbir sayı bunu doğrulamamaktadır. Mevcut Ulusal Eğitim Bakanı da koltuğuna oturduktan sonra, karma eğitimin sonlandırılabileceğini söz etmiş. Buna da kızların okullaşma oranlarının düşük olduğunu münasebet göstermiştir. Fakat, yeniden MEB’in yayınladığı bilgiler, mevcut bakanı doğrulamamaktadır. Kız ve erkek öğrenciler ortasındaki okullaşma oranlarında önemli farklar bulunmamaktadır. Böylelikle, Ulusal Eğitim Bakanı’nın karma eğitimle ilgili ortaya attığı argümanların bir gerçekliği olmadığı ortadadır. Bu külliyen ideolojik bir tespittir. Okullaşma oranlarıyla ilgili her iki bakanın da telaffuzları, devlet ciddiyetinden uzaktır. AKP’nin eğitim alanına bakışının ne kadar sığ olduğu, bu bahiste yaşanan çelişkilerle de kanıtlanmaktadır.

“İMAM HATİPLER, BAKANLIĞIN AYRICALIKLI OKULLARI HALİNE DÖNMÜŞTÜR”

Öğrenci sayımız, MEB 3 milyon 275 bin 579’dan yalnızca 623 bin 902’ye inmiştir. AKP iktidarları boyunca, 18 bin 432 köy okulu kapatılmıştır. Bunların kapatılmasının sonucunda, başta tarım ve hayvancılık kesimi olmak üzere köylerin boşalması, genç nüfusun kentlere göç etmesi sorunu yaşanmıştır. Yeniden benzeri biçimde, imam hatipler, Bakanlığın ayrıcalıklı okulları haline dönmüştür. 2002 yılında, 450 olan imam hatip lisesi sayısı 1714’e; 71 bin olan öğrenci sayısı ise 476 bin 739’a yükselmiştir. İmam hatip ortaokulları, 4+4+4 eğitim modelinin gelmesiyle birlikte 2012-2013 eğitim-öğretim yılında, 1099 okulun açılmasıyla başlamış ve buraya 94 bin 467 öğrencimiz kayıt yaptırmışlardır. 2023 yılı prestijiyle bu sayı, 3 bin 432 okula; 695 bin 499 öğrenciye yükselmiştir. Yani okul sayısı, yüzde 212; öğrenci sayısı, yüzde 632 oranında arttırılmıştır. Bugün büyük kentlerin kıymetli kısımlarında, kimi ilçe merkezlerinde öğrencilerimizin gidecekleri imam hatip lisesi dışına bir lise bırakılmamıştır. Bu, eğitime ideolojik bir bakış açısının, dindar ve kindar kuşaklar yetiştirme projesinin MEB’in çalışmalarına yansıyan tezahürüdür. İmam-Hatip okullarının sayısı, plansız ve programsız bir halde artırılmış, eğitim sistemi içerisinde kapladığı alan genişletilmiştir. En fazla yatırım, bu okullara yapılmıştır. Başka okullarla ortalarında dezavantajlı bir durum ortaya çıkmıştır.

“DAR GELİRLİ AİLELERİMİZ, ÖZEL OKULLARA PARA VERMEKTEDİR. ÇOCUKLARINI SABAHIN KÖR SAATİNDE, SERVİSLERLE OKULLARA TAŞIMAK ZORUNDA BIRAKILMAKTADIR”

AKP’nin eğitim siyasetleri, özel okul sayısında inanılmaz bir artışa sebep olmuştur. Hizmet verilememesi, istenilen nitelikli hizmetin alınamaması nedeniyle 4+4+4 süreci öncesinde 4 bin 664 olan özel öğretim kurumu sayısı, 14 bin 281’e; öğrenci sayısı ise 535 bin 788’den 1 milyon 670 bin 729’a yükselmiştir. Yani okul oranı yüzde 206, öğrenci sayısı yüzde 211 oranında artmıştır. Devlet okullarındaki niteliğin düşmesi, ideolojik yaklaşımların artması aileleri, bu ekonomik şartlarda son derece güç kurallarda, tüm imkanlarını zorlayarak çocuklarını özel okullara yönlendirmelerine neden olmaktadır. Görüldüğü üzere, eğitimin problemleri her geçen gün artmaktadır. Bir diğer sorun alanı da taşımalı eğitimdir. Maalesef, milyonlarca öğrencimiz taşınmaktadır. Köy okullarının kapatılması, okullar ortasındaki nitelik farkının artması üzere sebeplerden ötürü bugün milyonlarca öğrencimiz taşınmaktadır. Her sabah 1,2 milyon öğrencimiz, taşımalı eğitim kapsamında okullara gitmek zorunda kalmaktadır. 2014-2015’te 15 bin 397 olan taşınan okul sayısı, bu eğitim-öğretim yılı prestijiyle 18 bin 291’e taşınmıştır. Özel servislerle birlikte de 1,2 milyon öğrenciye ulaşmıştır. Türkiye, fakir ülke, dar gelirli ailelerimiz, özel okullara para vermektedir. Çocuklarını sabahın kör saatinde, servislerle okullara taşımak zorunda bırakılmaktadır.

“YATILI OKULLAR KAPATILIRKEN ALADAĞ’DA, KARAMAN’DA OLDUĞU ÜZERE ÇOCUKLARIMIZ, TARİKAT VE CEMAAT YURTLARINA TERK EDİLMİŞTİR”

Buna karşılık, yatılı okullar tek tek kapatılmaktadır. Kırsal bölgelerde yaşayan dezavantajlı çocuklarımıza fırsat eşitliği sağlayan eğitim kurumlarıdır yatılı okullar. Ben de bir yatılı okul mensubuyum. Liseyi yatılı okulda okudum. Bunun değerini, değerini bilen birisiyim. Cumhuriyetin kuruluş ideolojisini yansıtan okullardır yatılı okullar. Maddi mahrumluk içerisindeki aileler, ‘oğlumuz kurtulsun, kızımız kurtulsun, çocuğumuz okusun’ diye okula ulaşamayan çocuklarını, bu okullara göndermekteydiler. Yatılı okullar, bugün gurur duyduğumuz birçok bilim insanını, sanat insanını, yazarlarımızı yetiştirdiğimiz okullardır. Lakin AKP iktidarı, büyük bir aymazlık ve düşmanlıkla bu okulları teker teker kapatmayı tercih etmiştir. Yatılı okullar kapatılırken Aladağ’da, Karaman’da olduğu üzere çocuklarımız, tarikat ve cemaat yurtlarına terk edilmiştir. İktidarın asıl emeli, asıl niyeti budur, bu alanı cemaatlere terk etmektir.

“MİLLİ EĞİTİM BAKANI, ŞAHSEN KENDİSİ, GEÇTİĞİMİZ YIL YAKLAŞIK 450 BİN ÇOCUĞUMUZUN ÖRGÜN EĞİTİMDEN UZAKLAŞTIĞINI SÖYLEMEKTEDİR”

Örgün eğitimden kopuşlar artmaktadır. Açık öğretim ortaokul ve liselerinin sayıları, 4+4+4’ten sonra, artış eğilimine girmiştir. 2012 yılında, genel ortaöğretimde 680 bin olan öğrenci sayısı, bugün 1 milyon 839 bindir. Açık ortaokul ve açık lise toplamı, 2012 yılında 1 milyon 548 bin iken 2 milyon 55 bine yükselmiştir. Ulusal Eğitim Bakanı, bütçe görüşmelerinde şahsen kendisi, geçtiğimiz yıl yaklaşık 450 bin çocuğumuzun örgün eğitimden uzaklaştığını söylemektedir. Bunun bir nedeni niteliksiz eğitimdir, bir nedeni taşımalı sistemdir, bir nedeni yatılı okulların kapatılmasıdır, bir nedeni tarikat-cemaat baskısıdır ve değerli bir nedeni de kerameti kendinden menkul iktisat siyasetleriyle Türkiye iktisadının çökertilmesi, gencecik çocuklarımızın üniversiteye gitmek yerine iş hayatına görmek zorunda kalmalarıdır. Örgün eğitim yaşında olan çocuklarımız, okuldan koparılarak, meskenlerine hapsedilmektedir.

“ÜNİVERSİTE SAYIMIZIN ARTMASINDAN MEMNUNİYET DUYARIZ AMA DÜNYADA BİRİNCİ 1000’E GİREN ÜNİVERSİTELER İSTERİZ”

İlk ve ortaöğretimde yaşanan bu sıkıntılar, yükseköğretime de tıpkı halde devam ediyor. Zira AKP, topyekün eğitim stratejisiyle ilgili olarak mali eğitimi, kamusal eğitimin niteliksizleştirilmesini, devlet hizmetlerinin azaltılmasına yönelik siyasetler uygulamakta. 21 yıllık AKP iktidarının -ki bununla çok övünüyorlar- ‘her ile birkaç üniversite’ siyaseti sonucunda, binası olmayan çadır üniversiteleri ortaya çıkmıştır. Bugün üniversite sayımız 207’dir. Üniversite sayımızın artmasından memnuniyet duyarız ancak dünyada birinci 1000’e giren üniversiteler, nitelikli eğitim veren üniversiteler isteriz. ‘Her vilayette birkaç üniversite’ isteriz fakat bunların hakikat planlanmasını isteriz. Öğretim üyelerinin olmasını, kâfi bütçe almasını isteriz. İdeolojik baskılarla eğitmenlerin, akademisyenlerin, öğrencilerin sıkıştırılmasını istemeyiz. Özgürlük, üretim için ortam isteriz.

“YÖK VE ÜNİVERSİTE BÜTÇESİNİN GSYH İÇERİSİNDEKİ HİSSESİ 2002’DE YÜZDE 0,71 İKEN 2024’TE BU ORAN YÜZE 0,84 OLMUŞ. ÜNİVERSİTELER 93’TEN 207’YE ÇIKMIŞ FAKAT YÜZDE 0,84”

YÖK ve üniversite bütçesine baktığımızda, GSYH içerisindeki hissesi 2002 yılında yüzde 0,71 iken 2024 yılında bu oran yüze 0,84 olmuş. Üniversiteler 93’ten 207’ye çıkmış ancak yüzde 0,84. Demek ki üniversiteleri açıyoruz fakat kâfi bütçe sağlamıyoruz. 2016 yılında, yani bu iktidarın 14’üncü yılında, üniversitelerin bütçesi, yüzde 4,16 iken, 2024 yılına geldiğimizde yüzde 3,38’e gerilemiştir. Yani yüzde 29 azalmıştır üniversitelere ayrılan hisse. Bu da üniversitelerde yaşadığımız nitelik probleminin, hayata hazırlayamadığımız genç takımların temel nedenlerinden bir adedidir. Daha nitelikli, demokratik, özgür bir üniversite ve yükseköğretime gereksinimimiz var. Üniversitelere baskı yaparak değil, onların akademik özgürlüklerini vererek Boğaziçi’nde, ODTÜ’de başka üniversitelerde baskı yaparak değil, öğrencileri, öğretim üyelerini zora sokarak değil, daha demokratik bir ortam sağlayarak ilerleyebiliriz.

“TÜRKİYE CUMHURİYETİ DEVLETİ’NİN 808 YURDU VARKEN VAKIF VE DERNEKLERİN YURTLARININ SAYISI 3 BİN 514’TÜR”

Bu ülkede, genç nüfusumuz artıyor. Yaklaşık 7 milyon öğrencimiz, üniversite öğrencisi. Bu üniversite öğrencilerine bağlı yurtlara muhtaçlığımız var. YURTKUR’un 808 yurdu var. Bu yurtlar ise yalnızca 874 bin 693 kapasiteye sahip. İktidar, öğrencilerin bu yurtlarda değil, tarikat ve cemaat yurtlarında kalmasını istiyor. Enes Kara üzere öğrencilerimiz, istemedikleri yerlerde kaldıkları için hayatlarına son veriyor. Son günlerde KYK yurtlarında, yer olmadığı için kapasitenin artırılması nedeniyle inanılmaz problemler yaşanıyor. Daha dün, yeniden bir asansör faciası yaşandı, bir evladımızı kaybettik, çok sayıda öğrencimizi son dakika kurtardık, hayatlarına bir halel gelmedi. Üniversite yurtlarımız maalesef iktidarın tercihleri çerçevesinde, açlık ve yoksulluğa mahkum olmuş olan bu çocuklarımızın, dar gelirli ailelerin çocuklarının üstelik yaşanan kira artışları nedeniyle bir konut tutmaları da çok zorlaşmışken bu yurtların olmaması kamu kaynaklarının tarikat ve cemaatlerin art bahçesi olan vakıf ve derneklere ayrılması, geçmiş periyotta başta İstanbul Belediyesi olmak üzere birçok iktidar belediyesinde kamusal kaynakların bu dernekler, vakıflara iletilmesiyle yurtlardaki bu problemler ortaya çıkmıştır. Bugün öğrencilerimiz mutsuzluk, ümitsizlik, yılgınlık içerisindedirler. Son 3 ayda, 9 öğrencimiz; son 1 ayda da 4 üniversite öğrencimiz intihar etmiştir. Münasebetiyle bugün, bu vakıf ve derneklerin yurtlarının sayısı 3 bin 514’e ulaşmıştır. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin 808 yurdu varken vakıf ve derneklerin yurtlarının sayısı 3 bin 514’tür. Toplumsal devlet, bunu düşünmek durumundadır. Hızla yurt sayımızı, öğrencilerimize nitelikli, sağlıklı barınma, beslenme, tahsil görme potansiyeli sağlayacak yurtlara muhtaçlığımız vardır.

“BU İKTİDAR, HİÇBİR ŞEYDEN DERS ALMIYOR, HİÇBİR BİÇİMDE ÖĞRENMİYOR, HAZIRLIK YAPMIYOR”

Deprem bölgesinde, geçtiğimiz hafta içerisinde Hatay’dan başladık. Sayın Genel Liderimiz Hatay’a gitti. Akabinde Ulaştırma ve Altyapı Bakanımız ile Tarım ve Orman Bakanımız ve ben Hatay’a gittik, bir çalışma yaptık. Gelecek haftalarda Maraş’a, Adıyaman’a ve öbür bölgelere de devam edeceğiz. Sarsıntı bölgesindeki içler acısı hali bir sefer daha görmüş olduk. CHP olarak birinci günden bu yana sarsıntı bölgesindeki problemlere dikkat çekmeye çalışıyoruz. Bölgeye birinci giden Genel Liderimiz Sayın Kemal Kılıçdaroğlu ve milletvekillerimizle birlikte zelzele bölgesindeki problemlerin lisana getirilmesi için çalışmaya başladık. Yeniden Sayın Genel Liderimiz Özgür Özel, birinci yurt gezisini Hatay’dan başlayarak sarsıntı bölgesine yaptı. Zelzeleye hazırlıklı olmamız gerektiğini, 7 Ağustos 1999 sarsıntısı göstermişti, olmadı. 12 Kasım 1999 Düzce zelzelesi göstermişti, olmadı. 2011 Van zelzelesi göstermişti, olmadı. 30 Ekim 2020 İzmir Seferihisar sarsıntısı göstermişti, olmadı. Bu iktidar, hiçbir şeyden ders almıyor, hiçbir formda öğrenmiyor, hazırlık yapmıyor. ve yeniden bütün bu hazırlıksızlık, kağıt üzerinde olan planların hayata geçirilmemesi, muhalefet tarafından yapılan ikazlara kulak tıkanması, uzmanların, uzmanların söyledikleri kelamların değil, kerameti kendinden menkul ulemaların söylediklerinin dinlenmesi nedeniyle halkımız afetlerden sonra ölmeye devam ediyor.

“DEPREMİN ÜZERİNDEN 10 AY GEÇMESİNE KARŞIN BÖLGEDEKİ KONTEYNER OKULLAR BİLE HALA KURULAMADI”

Depremin üzerinden 10 ay geçmesine karşın bölgedeki konteyner okullar bile hala kurulamadı. Ulusal Eğitim Bakanı, çeşitli vakitlerde yaptığı açıklamalarda zelzele bölgesinde eğitimin problemsiz başlayacağını belirtmiş olsa da birçok sorun yaşanmaya devam ediyor. Şubat ayından bu yana, MEB, bölgedeki okulların durumuyla ilgili sağlıklı bir data ortaya koyabilmiş değil. MEB’i şeffaf bir halde bölgede neler olduğunu kamuoyuyla paylaşmaya devam ediyorum. Öğretmenler ve öğrencilerin barınma, beslenme, ulaşım sıkıntıları devam ediyor. Yıkılan, ağır hasar alan ya da kullanılamaz duruma gelen okulların yerine yenileri yapılmadığı üzere, birçoklarının ihaleleri yapılmadığı üzere bu okulların kimilerinde kamu kurumları bulunuyor. Öğrenciler, ikili eğitime devam ediyor birçok bölgede. Öğrenciler, sabahın erken saatlerinde, o karanlıklarda, enkaz altında, küçücük çocuklarımız okullarına gitmek zorunda kalıyorlar. Anlaşılmaz bir halde lise seviyesinde servis hizmeti var, ilkokul ve ortaokul seviyesinde yok. Öğrencilerimize bir öğün sıcak yemek vermeyi, kırtasiye yardımı yapmayı zül görüyor bu iktidar. Sıkıntı şartlarda, konteynerlerde, çadırlarda yaşamaya çalışan bu halkın çocuklarına vermeyeceğiz de kime vereceğiz bu hizmetleri? İktidarı insaf sahibi olmaya davet ediyorum. Zelzele bölgesine farklı bir gözle bakmaya, beton, rant gözünden bakmamaya, çocukların, ailelerin gözünden bakmaya davet ediyorum. Özel okulların da yıkılmasıyla birlikte işsiz kalan öğretmenlerimiz de var bölgede. Çocuklarına kavuşmak isteyen, atanamayan öğretmenlerimiz var o bölgede.

“2002 YILINDA, 18 BİN ÜYESİ OLAN BİR SENDİKA, BUGÜN 400 BİNİ GEÇEN ÜYESİYLE EĞİTİM SİSTEMİNİN DENETİMİNİ ELE ALMIŞTIR”

21 yıllık AKP iktidarının değerli göstergelerinden bir tanesi yandaş sendikacılıktır. 2002 yılında, 18 bin üyesi olan bir sendika, bugün 400 bini geçen üyesiyle eğitim sisteminin denetimini ele almıştır. Öteki sendikalar ve paydaşlar eğitim sisteminde yok sayılmaktadır. MEB merkez-taşra teşkilatlarına ve okullara yönetici atamalarının bu eğitim sendikasının referansı ile yapıldığını bilmeyen hiç kimse yoktur. MEB’in eğitim paydaşlarının külliyen birlikte çalışması gerekmektedir. Tek bir sendikayla MEB’i yönetmekten vazgeçmesi gerekmektedir.

“SAYGINLIK, ÖNLÜK VEREREK OLMAZ; SAYGINLIK, ÖĞRETMENLERE HAK ETTİKLERİ KIYMETİ VEREREK OLUR”

21 yıllık AKP iktidarı devrinde öğretmenlik mesleğinin saygınlığı yok edilmiştir. Öğretmenler fiyatlı, kontratlı, öğretmen, uzman öğretmen ve başöğretmen biçiminde 5 farklı halde istihdam edilmek istenmektedir. Birebir işi yapan, tıpkı müfredatı uygulayan 5 farklı öğretmen… Toplumsal ve mali durumları, 2002 yılını aratmaktadır. AKP’nin öğretmen siyasetlerinin tamamı öğretmenlerin toplumdaki saygınlığının azalmasına neden olmuştur. Saygınlık, önlük vererek olmaz; saygınlık, öğretmenlere hak ettikleri bedeli vererek olur. 2002 yılında 540 lira maaş alan bir öğretmen, çıkarının dörtte birini kiraya ayırırken 2023 yılında öğretmenler, kirasını tek başına ödeyemeyecek hale gelmiştir. 25 yıl bu ülkeye hizmet etmiş bir öğretmen 24 bin 653 lira maaş almaktadır. Öğretmenlerin bir kısmı tahlili, 30’lu-40’lı yaşlarında ailelerinin meskenine dönmekte bulmuştur. Bu utanç da AKP iktidarına kâfi. Öğretmenlerin tamamı, yoksulluk hududunun altında fiyat almaktadır. Ayrıyeten, öğretmenlerin öğretim yılına hazırlık ödeneği 2002 yılında yaklaşık bir minimum fiyata denk gelirken, bugün yalnızca yüzde 12’sine denk gelmektedir.

“ÜCRETLİ ÖĞRETMENLİK, DEVLETİN ÖĞRETMENLERİ SÖMÜRMESİDİR”

Eğitim-İş’in yaptığı araştırmaya nazaran öğretmenlerimizin yüzde 94,6’sı aldığı maaşının kâfi olmadığını söylemektedir. Yüzde 83,3’ü toplumdaki saygınlığının azaldığını, yüzde 84’ü çocuklarının gereksinimini karşılayamadığını, yüzde 50,7’si daha fazla para kazanacakları bir iş bulmaları halinde mesleği bırakabileceklerini, yüzde 50,3’ü gelirlerindeki yetersizlik nedeniyle ruhsal sıkıntılar yaşadıklarını, yüzde 75,6’sı gelecekten ümitli olmadıklarını ve yüzde yüzde 54,2’si birinci derece yakınlarından yardım aldıklarını belirtmişlerdir. Bu tabloyu yaratanlara yazıklar olsun. Öğretmenlik Meslek Kanunu ile öğretmenlik mesleği basamaklara ayrılmış, birebir işi yapan öğretmenlere farklı fiyatlar tanımlanmıştır. Öğretmenler odasındaki çalışma barışı ve iklimi bozulmuştur. Ayrıyeten, fiyatlı öğretmenler taban fiyatın altında bir maaşla çalıştırılmaktadır. Öğretmen gereksinimi her yıl, 80 bin ek fiyatlı öğretmenle kapatılmaktadır. Takımlı atama yapılması gerekirken, fiyatlı öğretmenlik sistemiyle öğretmenlerimiz, açlığa ve yoksulluğa mahkum edilmiştir. Fiyatlı öğretmenler, en fazla 10 bin 600 lira maaş alabilmektedir. Birçok 7- 8 bin liraya çalışmaktadır. Fiyatlı öğretmenlik, devletin öğretmenleri sömürmesidir. Bir devlet, işin bir kısmını takımlı öğretmenlere, öbür bir kısmını onların üçte biri fiyatına çalışan öğretmenlere yapamaz. AKP’ye, Ulusal Eğitim Bakanına yarın, fiyatlı öğretmenlik ayıbından Türkiye’yi kurtarmaları için davette bulunuyorum. Fiyatlı öğretmenlik bir insan hakları problemidir. Lakin sömürge ülkelerinde görülebilecek bir durumdur.

“MÜLAKATLA PARTİ TEŞKİLATLARINIZA SIRTINI DAYAMAYAN HALK ÇOCUKLARININ HAKKINI GASP ETMEMENİZİ İSTİYORUZ, BUNA MÜSAADE VERMEYECEĞİZ”

Dönemin AKP Genel Lideri Recep Tayyip Erdoğan’ın 2002 yılında, iktidar olmadan evvel, Gaziantep’te yaptığı bir konuşmada söylediklerini paylaşmak istiyorum: ‘Bir sürü kısım öğretmenimiz boşta geziyor. Fotoğraf öğretmeni matematiğe, müzik öğretmeni vücut eğitimi dersine giriyor. Niçin? Öğretmen muhtaçlığı var. Ancak bakın ki işe bunlar bir de imtihanla öğretmen alıyor. O vakit niçin okutuyorsun bu öğrencileri yazık değil mi? ‘Öğretmen almıyorum’ de. Bu evlatlarım okumasın boşuna. Fakat biz iktidar olunca inşallah boşta öğretmen adayı olmayacak.’ 2002 yılında 68 bin olan ataması olmayan öğretmen, bugün 1 milyon Sayın Recep Tayyip Erdoğan. Sizin de söylediğiniz üzere, ‘Sınıfta kaldınız.’ Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Lideri Recep Tayyip Erdoğan, seçimlerden evvel, ‘Kamuya işe alımlarda, vazifenin getirdiği zorunluluklar dışında mülakatı kaldırarak, gençlerimizin imtihanlardaki muvaffakiyet sıralamasına nazaran yapacağız’ sözlerini kullanmıştı. Ulusal Eğitim Bakanı Yusuf Tekin, katıldığı programda öğretmenlikte mülakatın kaldırılmayacağını lakin içeriğinin değişeceğini söyledi. Böylelikle ne oldu? ‘Mülakat üzere mülakat yapacağız’ dedi Sayın Bakan. Mülakat yapmanızı istemiyoruz Sayın Bakan. Bir defa olsun sözünüzde durmanızı bekliyoruz. Mülakatla parti teşkilatlarınıza sırtını dayamayan halk çocuklarının hakkını gasp etmemenizi istiyoruz, buna müsaade vermeyeceğiz. Bu mülakat başınızla gayret edeceğiz.

“İNSAFSIZLIK, 24 KASIM’DA ÖĞRETMENLERİMİZE BİR NEBZE NEFES VERSİN DİYE MUHALEFET TARAFINDAN ÖNERİLEN BİR MAAŞ İKRAMİYE TEKLİFİNİ REDDETMEKTİR”

Pişkinlik, mülakat kalkacak diye seçimi kazanıp akabinde hiçbir şey olmamış üzere mülakat getirmektir. Geçmişten bugüne yaptığınız mülakatların ne olduğunu böylelikle itiraf etmektir. Sorumsuzluk, tasarruf önlemi olarak, muhalefetin sıkıştırması ile daha bir evvelki periyotta, seçim öncesi diye zoraki koyduğunuz okul öncesi çocuklarının öğününü kaldırmaktır. Vicdansızlık, öğretmenlere takım vermek yerine taban fiyatın altında maaşlarla fiyatlı öğretmen olarak emeklerini sömürmektir. İş bilmezlik, birebir işi yapan öğretmenleri farklı özlük hakları ve unvanlarla çalıştırmaktır. İnsafsızlık, 24 Kasım’da öğretmenlerimize bir nebze nefes versin diye muhalefet tarafından önerilen bir maaş ikramiye teklifini reddetmektir. Bu iktidar, ahlaki olarak, vicdani olarak, insani olarak ve siyasi olarak çökmüştür. Öğretmenlerin, akademisyenlerin, eğitim işçilerinin, ailelerin ve en kıymetlisi ülkemizin geleceği olan çocuklarımızın meselelerini çözebilecek ne bir akla, ne bir vicdana ne de bir niyete sahip değildir.

“EĞİTİMİN SİYASALLAŞMASINI ENGELLEYECEĞİZ VE ÖĞRETMENLER ÜZERİNDEKİ ANTİDEMOKRATİK UYGULAMALARA SON VERECEĞİZ”

CHP, öğretmenlerimizin ve eğitim işçilerinin tüm sıkıntılarının tahliline yönelik olarak meseleleri lisana getirecek, çabasını verecek ve iktidar olduğunda çözecek bir argüman ile yeni devirde MEB’i ve başka tüm bakanlıkları adım adım izlemeye devam edecektir. CHP iktidarında; öğretmenlerin tüm özlük haklarını içeren bir meslek kanunu yapılacaktır. Uzman-başöğretmenlik sistemi kaldıracağız; unvan vermeden, ayrıştırmadan 10 yılını doldurana uzman öğretmenlikteki mali hakları, 20 yılını doldurana ise başöğretmenlikte elde ettiği mali hakları vereceğiz. Öğretmenlerin tekrar eski saygınlığına kavuşmalarını sağlayacağız. Eğitimin siyasallaşmasını engelleyeceğiz ve öğretmenler üzerindeki antidemokratik uygulamalara son vereceğiz, öğretmenlere özgür çalışma ortamları yaratacağız. Kamuda fiyatlı, kontratlı öğretmenlik ayrımına son verecek, öğretmenlerin tamamını takıma geçireceğiz. Liyakat prensibini Ulusal Eğitimde, tekrar tahsis edileceğiz, bütün yönetici atamalarını bu unsura nazaran yapacağız.

“TÜM ÖĞRETMENLERE, 24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜNDE ÇOK HAKLARI OLAN BİR MAAŞ İKRAMİYEYİ VERECEĞİZ”

Öğretmen Üniversitelerini kuracak, öğretmen yetiştirme sistemini büsbütün değiştireceğiz. Öğretmenlerin vazife ve yetkilerinin devredildiği vakıf ve derneklerle yapılan bir kısım protokolleri iptal edeceğiz, okullarda öğretmenleri tek yetkili haline getireceğiz. Tüm öğretmenlere, 24 Kasım Öğretmenler Gününde çok hakları olan bir maaş ikramiyeyi vereceğiz. Öğretmenlerin insanca yaşayabilmeleri için, aylıkları ve ek ders fiyatları günün şartlarına uygun hale getirecek, ek ders fiyatları maaş içine alınarak emekli aylıklarına yansıtılmasını sağlayacak, tüm öğretmenlerin yoksulluk hududu üzerinde maaş almalarını sağlayacağız. Eğitim-öğretime hazırlık ödeneğini bir maaş fiyatında ve tüm eğitim iş görenlerine vereceğiz. Öğretmenlerin tamamına fiyatsız internet ve ulaşım hizmeti sağlayacağız. Birleştirilmiş sınıflı eğitim sonlandıracak, köy okullarını tekrar açacak. Ataması yapılmayan bir milyon öğretmenden 180 binini, 2 yıl içinde derhal atayacağız. İLKSAN’ı yine yapılandıracak, muhtaçlık duyan öğretmenlere TOKİ aracılığı ile yapılacak ‘Öğretmen Konutları’ ile uygun kaidelerde barınmalarını sağlayacağız.

“SAVAŞ KOŞULLARINDA BİLE MAARİF KONGRESİ DÜZENLEYEN BİR BÜYÜK VİZYON”

‘Eğitimdir ki, bir milleti ya özgür, bağımsız, ulu, yüksek bir topluluk halinde yaşatır; ya da esaret ve sefalete terk eder’ diyor Gazi Mustafa Kemal Atatürk. Ne kıymetli, ne bedelli bir saptama. Savaş kurallarında bile Maarif Kongresi düzenleyen bir büyük vizyon. Dünyayı kasıp kavuran bir savaştan çıkıp ülkeyi kurtarmakla uğraşırken yapılan bir efor. Bu topraklarda bir vatan kurma iradesini gösteren kuvvacıların büyük yürüyüşü. Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün liderliğinde yanmış, yıkılmış bir ülkeden çağdaş medeniyetlerin üzerine çıkma amacı olan büyük bir vizyonun ülkemizin dört bir yanında ortaya koyduğu seferberlik, emsalsiz vatanseverlik ve kahramanlıklar. O ülkü ki Allah gani gani rahmet eylesin, 31 yaşında Ulusal Eğitim Bakanı olan Mustafa Necati Bey’in ‘Yarınki vatanın bütün ikbal ve saadeti, senin bugün içinde tahminen mahrumiyetle didiştiğin mektebinin ve etrafında cıvıldayan yavrularının, yani direkt doğruya senin omuzlarına yüklenmiş bekliyor’ kelamları ile lisana getirdiği bir büyük dava. Mustafa Necati’ler, Hasan Ali Yücel’ler, İsmail Hakkı Tonguç’lar ve onların yetiştirdiği on binlerce aydınlanma işçisi. Geçmişten bugüne, ülkemizin geleceği için fedakarca emek vermiş, ömrünü etrafında cıvıldayan yavrularına hasretmiş tüm öğretmenlerimize şükranlarımı sunuyorum. Hayatını kaybedenlere Allah’tan rahmet, ortamızda olanlara sağlıklı ve uzun ömürler diliyorum. Vazifede olan, sıkıntı koşullarda yaşamaya mecbur edilmiş öğretmenlerimize sabır, güç ve dayanıklılık diliyorum. Dayanışma hislerimizi paylaşıyorum.

“BURADAYIZ, HER ŞARTTA SİZLERİN HAKLARI İÇİN ÇABA EDECEĞİZ, CHP HER VAKİT YANINIZDA OLACAK”

Atanamayan öğretmenlere, kontratlı ya da fiyatlı öğretmen olarak emeği sömürülenlere, siyasi baskılar ve kayırmalarla hak ettikleri vazifelere gelemeyenlere, yıllarını bu ülke için vermiş fiyatlı emektar öğretmenlerimize, zelzele bölgesinde yaşayan lakin atanamadığı lakin okulu olmadığı için çocuklarından uzak kalmış misyon bekleyen öğretmenlerimize, buradayız, her şartta sizlerin hakları için gayret edeceğiz, CHP her vakit yanınızda olacak. ‘Umutsuz durumlar yoktur, umutsuz beşerler vardır. Ben hiçbir vakit umudumu yitirmedim’ diyen büyük Atatürk’ün yolunda ilerlemeye devam edeceğiz. Cumhuriyet’in en değerli neferleri fedakar öğretmenlerimize atfedilmiş bu değerli günü en içten dileklerimle kutluyorum.”