Direktör ve üretimci Atilla Gökbörü: “Sanatçılığın emekliliği yok”

Birçok sinema, dizi ve belgeselde direktör asistanı, direktör ve üretimci olarak yer alan Atilla Gökbörü, “Sanatçılığın emekliliği yok. Hiçbir sanatçı emekli olmak istemez, ben de öyleyim.” dedi.

Gökbörü, sinemaya başlangıç öyküsünü ve 50 yıla ulaşan sinema mesleğini AA muhabirine anlattı.

Sinemaya genç yaşlarında izlediği “Dokuz Dağın Efesi Çakırcalı Mehmet Efendi” ve “Spartacus” sinemalarıyla merak saldığını aktaran Gökbörü, “Manisa Ticaret Lisesinden mezun oldum. İstanbul Ticari İlimler Akademisinde okudum, 5 sene maliyede çalıştım. Aslında maliyeciyim fakat seyrettiğim sinemalar beni sinemaya yönlendirdi. Daha lisedeyken sinema kritikleri yazmaya başlamıştım. Kritikleri yazarken çeşitli direktörlerle röportajlar yaptım. Ulusal sinema üzerine birinci röportajı ben yazdım. Metin Erksan, Halit Refiğ, Erdoğan Tokatlı üzere direktörlere gittim, sorular hazırladım, ulusal sinema akımına dair.” tabirlerini kullandı.

Atilla Gökbörü, sinema kritikleri ve röportajları yaparken sinemaya adım attığını belirterek, “Metin Erksan’a gittim. Asistan olarak beni yanına alır mısın dedim. Metin Erksan’ın ‘Eyvah’ sinemasında asistanlık yaptım. His Sağıroğlu’na bir hafta asistanlık yaptım. Atıf Yılmaz’ın ‘Kambur’ sinemasında asistan oldum. Bilge Olgaç’a 3-4 sinemasında asistanlık yaptım. Özcesi Rüştü Asyalı, Lütfi Akad üzere 1950 kuşağından gelen birçok direktöre asistanlık yaptım.” diye konuştu.

“Dördüncü Murat dizisi Azerbaycan’ı ekranlara kilitledi”

Sinema mesleğinde yükselişinin direktör Yücel Çakmaklı ile tanışmasının akabinde başladığını vurgulayan Gökbörü, o günlere dair şunları söyledi:

“Bir gün İstiklal Caddesi’nde yürürken kolumdan tuttu, 15-20 güne kadar bir sinemaya başlayacağını söyledi ve asistanı olmamı istedi. ‘Birleşen Yollar’ sinemasında asistanlık yaptım. O sinemasından sonra Yücel’in neredeyse bütün sinemalarında asistanı oldum. Hatta ‘Kızım Ayşe’ ve ‘Memleketim’ sinemalarının senaryolarını bile ben yazdım. Başka sinemalarındaki senaryolarına da katkım oldu. Ankara’da (TRT’ye) Nevzat Yalçıntaş’ın genel müdür olması kararlaştırıldı. Yücel Çakmaklı’yı çağırdı. Orada Yücel’e, ben sinemadan anlamam, sen genel müdür danışmanı olarak sinema işlerini üstlenmek üzere gelirsen genel müdürlüğü kabul edeceğim, dedi. Yücel de kabul ederek TRT’nin sinemadan sorumlu genel müdür danışmanı olarak vazifeye başladı. 1989’a kadar TRT’de kaldı. Çok da âlâ oldu onun TRT’ye girmesi. Zira Yeşilçam 1980’lerde battı. O yıllarda çok hoş sinema ve diziler yaptı Yücel TRT’de. Mesela ‘Denizin Kanı’, ‘Dördüncü Murat’ çok dehşet dizilerdir. Yalçıntaş anlatmıştı. Bakü’ye gitmiş bir tarihte, Dördüncü Murat’ı o günlerde Azerbaycan televizyonlarında göstermişler ve tüm ülke televizyon başına kilitlenmiş.”

Atila Gökbörü, Çakmaklı’ya TRT yıllarında asistanlık yaparken öbür yandan kendi yapım şirketi Elif Sinema’yı kurduğunu ama, 1980’de Yeşilçam sinemalarının batmasıyla kısa müddette şirketini tasfiye ederek kesim değiştirdiğini aktardı.

Filmlerinin Almanya haklarını düzgün bir paraya satarak borçlarını ödeyip İzmir’de deri fabrikası açtığını tabir eden Gökbörü, “1980’lerden 1998’e kadar endüstrici olduk lakin o iş de battı. Mallarımızı büyük ölçüde Rusya’ya satıyorduk. 1998’de Rusya’da kriz çıkınca, bir dolar 24 bin rubleye yükselince hiç kimse deri ceket almaz oldu ve işimiz battı. O devirde endüstrideki arkadaşlarım bana dedi ki evvel Yeşilçam’ı kapattın, geldin bizi de kapattın.” sözlerini kullandı.

“Hicran Sokağı, Safa Önal’ın jübile sineması oldu”

Gökbörü, sinemaya 2002’de Yücel Çakmaklı’nın davetiyle tekrar döndüğünü vurgulayarak, şunları kaydetti:

“Yine tarihi sinema yapmak için araştırmalara başladık. III. Selim periyodundaki saray entrikalarını çekecektik. Senaryosunu yazdık lakin gerçekleştiremedik. Proje bende duruyor hala. Bu sırada çok sayıda belgesel yaptım. Birkaç sinemamız de oldu. 2007’de ‘Hicran Sokağı’ sinemasının yapımcılığını üstlendim. Safa Önal’ın jübile sineması oldu. Yeşilçam’ın neredeyse bütün oyuncuları Safa Önal’ın hatırına oynadı. Hülya Koçyiğit, Selda Alkor, Rutkay Aziz, Haldun Dormen, Cüneyt Arkın, Tanju Gürsu ve daha kaçları. Oyuncuların resmi geçidiydi. Bülent Kayabaş sinemanın basın toplantısında dedi ki, ‘Herkes bu fotoğrafın değerini bilsin. Parayla bu oyuncuları kimse bir ortaya getiremez.’ Hatır üzerine bu oyuncuların hepsi bir ortaya gelmişti.”

İlerleyen yıllarda Elif Sinema’yı yine canlandırdığını belirten Gökbörü, “2015’te ‘Bir Annenin Feryadı’ sinemasını yaptım. Çok çarpıcı bir konusu vardı. Oğlu Fransa’ya okumaya giden ve Hristiyan olan bir annenin dramını anlatıyordu. O sinema de çok çarpıcı bir mevzu olmasına karşın beklediği isteği göremedi.” dedi.

Atilla Gökbörü, mevcut sinema ve belgesel projelerine ait de şu bilgileri verdi:

“Sanatçılığın emekliliği yok. Biliyorsunuz tiyatrocuların dileği sahnede ölmektir. ABD’li direktör Howard Hawks, son sinemasını hasta yatağında çekti. O resmi çok güzel hatırlarım ben. Hiçbir sanatçı emekli olmak istemez. Ben de öyleyim. Artık de bir projemiz var, bundan 3 sene evvel senaryosunu yazdığım. Nakşibendi tarikatının kurucusu Abdülhalik Gucdüvani’nin hayatını anlatan bir sinema planlıyorum. Özbekistan’dan gelen bir talep vardı sinemasının yapılmasına dair, bana ulaştılar. Senaryosunu yazdım fakat Kovid-19 patladı. Geçen dönem tekrar görüşmelere başladık, bana 300 bin dolar vereceklerini, geri kalan 300 bin doları da bizim tamamlamamızı söylediler. Şu an o sinemaya finansman arayışındayım.”

Kadın sultanların vakıfları bahisli bir belgeselin senaryosunu yazdığını ve finansal dayanak arayışında olduğunu kelamlarına ekleyen Gökbörü, “Bir de Nasreddin Hoca sinema projem var. Hem eskiye hem günümüze atıfta bulunarak bir öykü yazdım. Sanatkarın umudu bitmiyor işte görüyorsunuz.” değerlendirmesinde bulundu.