32,2234$% -0.11
34,9331€% 0.17
40,5695£% 0.07
2.445,79%0,57
4.012,00%1,02
1974985฿%0.50444
2637.49Ł%1.37808
94683Ξ%0.53071
16.45%1.03823
Rocky serisi sinemalardan etkilenerek boksa başlayan ve 53 yaşında ikinci sefer Dünya Ağır Sıklet Boks Şampiyonu olan Türk sportmen Fırat Arslan, hayatındaki zorluklara karşın ulaştığı başarılarla dikkati çekiyor.
Almanya’da 6 çocuklu ailenin en küçüğü olarak dünyaya gelen Fırat Arslan’ın güçlü kıssası babasının küçük yaşlarda terk etmesiyle başladı.
Rocky serisi sinemaları kendi hayatıyla özdeşleştiren ve ağabeyiyle boksa başlayan Arslan, daha sonra ağabeyinin sporu bırakmasına karşın yoluna devam etti. “Yapamaz” diyenlere inat azimle çalışarak birinci Dünya Ağır Sıklet Boks Şampiyonluğu’nu bu spora başladıktan 19 yıl sonra kazanan Arslan, bir yıl sonra ise bu unvanını rakibine kaptırdı. Daha sonra 37 yaşında tekrar çalışmalara başlayan Arslan, 15 yıl süren ağır tempolu çalışmasının son evresinde Erzurum’da 8 haftalık kamp periyodu geçirdi.
Almanya’da 21 Ekim’de düzenlenen şampiyonaya katılan Türk boksör Fırat Arslan, Boşnak rakibi Edin Puhalo’yu yenerek altın kemere tekrar ulaştı. 53 yaşında ikinci sefer Dünya Ağır Sıklet Boks Şampiyonu olan Arslan, yaşı nedeniyle ulaşılması güç görülen dünya şampiyonluğunu bir kere daha elde etmenin sevincini yaşadı.
“Babam 6 yaşında bizi terk etti, annem küçük bir maaşla bize bakıyordu”
Türk boksör Fırat Arslan, AA muhabirine, şampiyon olması halinde tekrar Erzurum’a gelerek kendisine takviye verenlerle bir ortaya geldiğini söyledi.
Çok sıkıntı bir çocukluk devri geçirdiğini tabir eden Arslan, şöyle konuştu:
“Rahmetli babam 6 yaşındayken bizi terk etti. Merhum annem ise küçük bir maaşla bizi geçindirmek için çok savaşlar verdi. Çok sıkıntı bir çocukluk geçirdik. O günler Rocky sinemaları popülerdi. Rocky fakirlik içinde dışlanıyordu. Onu görerek, heveslendim ve boksa başladım. ‘Baksana adam boks yaparak herkesten hürmet gördü’ dedim. Abim de boksa yapıyordu. Ben de abimin en büyük hayranı olarak ona takviye veriyordum. Gün geldi abim sporu bırakmaya karar verdi, ben de kendime ‘Fırat hayat uzunluğu (abim abim) diyemezsin kendin bir şey başarman lazım.’ dedim ve ağabeyimden müsaade istedim. Abim ‘Biz burada yabancıyız haksızlık yapıyorlar ve çok sert bir spor dayanamazsın, yapma.’ dedi. Denemek istedim ve 3-4 sene sonra abim geldi, bana ‘Sakın bırakma.’ dedi.”
Arslan, spora dünya şampiyonu olma maksadıyla başladığını belirterek, bu süreçte kendisine daima başaramayacağı tarafında kelamlar söylendiğini lisana getirdi.
Arkadaşlarına da muvaffakiyet için kelam verdiğini anlatan Arslan, “Antrenörler beni gördü, ‘Bunda kabiliyet yok, kilosuna nazaran uzunluğu kısa, tepkisi, hızlılığı yeterli değil, çok oynak değil, çok fazla bir şey başaramaz.’ dediler. Hayal kırıklığına uğradım. Sonra dedim, ‘Buna onlar değil, şanlı Allah karar verir.’ ve yoluma devam ettim. 19 yıl sonra Allah nasip etti lakin oraya kadar çok güç yoldan geçtim. 19 sene sonra dünya şampiyonu oldum. Sevindim lakin bir sene sonra çok güçlü rakibime karşı unvanımı kaybettim. Sonra kendime bir defa daha ‘Şampiyon olacağım.’ dedim. Zira kendimde cürmü aradım ve tekrar yola çıktım. 15 sene savaştım ve aziz Allah nasip etti, 53 yaşında bir sefer daha dünya şampiyonu oldum. Boksta en yaşlı olarak dünya rekorunu kırmayı Allah nasip etti.” diye konuştu.
“Allah çalışan kuluna veriyor, gençlerimize örnek olmak istiyorum”
Bu vakte kadar çok sayıda maça çıktığını anlatan Arslan, şöyle devam etti:
“34 yıldır etkin boksörüm, amatörde 92 maçın 81’ini kazandım. Profesyonellerde de 67. maçımı yaptım. Vaktinde antrenörlerim tahminen haklılardı, gereğince süratlilik ve dünya tepesinde yer alacak tepkim yoktu lakin insan çalışırsa azimle yoluna devam ederse Allah çalışan kuluna veriyor. Gençlerimize örnek olmak istiyorum. Yalnızca boks değil, her alanda inanır, vazgeçmezsen olur. Yani her şeyi denemeden olmaz, dememek lazım. Muhakkak bir yaştan sonra ağır geliyor. 53 yaşında kamp yapmak kolay bir iş değil. Ona karşın Allah bana bu sıhhati, azmi verdi, ne kadar şükretsem az. Benim için çok büyük bir gurur. Almanya’da doğup, büyüdüm hem Almanya hem de Türkiye’den destekçilerim vardı ve orada Türk bayrağını dalgalandırıp İstiklal Marşı’mızı çaldırmak büyük bir gurur.”
Çevresindeki birçok insanın yaşı nedeniyle “yapamazsın” demesine aldırış etmediğini anlatan Arslan, “Büyük öyküler hep cüret ister. Bir insan çalışırsa neler başaracağını ispatlamak istedim. Şayet diğer bir şey olmazsa bu son maçımdı. Mesleğim bitmiş oluyor. Almanya’da spor okulum var, oradaki atletleri yetiştiriyorum. Amerika’nın, Avusturya’nın dağlarına, İngiltere’ye Moskova’ya gittim lakin en hoş kampımı 34 sene sonra en son maçımın hazırlığında Erzurum’da yaşadım. Keşke daha evvel buraya gelseydim.” formunda konuştu.