Cadılar Bayramı devrinde popülerleşen perili konutlar, aslında insan beyninin dehşete nasıl reaksiyon verdiğini incelemek için harika bir laboratuvar. Melbourne Üniversitesi’nden nörobilimci Sarah Tashjian, çalışmayı “Laboratuvarda çoklukla düşük yoğunluklu tehditler yaratırız, lakin perili meskenler çok daha gerçekçi ve duyusal olarak güçlü tecrübeler sunar” sözleriyle açıkladı.
Bu çeşit tecrübeler, kalp atışını hızlandıran, nefesi kısaltan ve avuç içlerini terleten bir “uyarılma tepkisi” oluşturuyor. Pittsburgh Üniversitesi’nden sosyolog Margee Kerr, bu fizikî yansıların bağlama nazaran “korku” ya da “heyecan” olarak algılanabileceğini vurguladı.
“Duygularımız büyük ölçüde bağlama bağlı” diyen Kerr ayrıyeten, “Kiminle olduğumuz, ne yaptığımız, yılın hangi vakti üzere faktörler tecrübesi şekillendiriyor. Bu yüzden, ‘bu yalnızca korkudur’ demek yaşanan hissin tamamını yansıtmaz” tabirlerini kullandı.
“HANGİ KISSAYI YÜKLEDİĞİMİZ ÖNEMLİ”
Kerr’in meslektaşı nörobilimci Greg Siegle da birebir fikirde:
“Vücudumuzun verdiği reaksiyona hangi kıssayı yüklediğimiz kıymetli. Şayet perili konuta eğlenmek için gittiyseniz, o his paniğe değil, cümbüşe dönüşür.”
Bilim beşerlerine nazaran beşerler kaygıyı büsbütün kaçınılması gereken bir his olarak değil, denetimli dozda yaşandığında zevk veren bir tecrübe olarak görüyor. Zira beyin, dehşet sırasında salgılanan adrenalin ve dopamin karışımını “yaşadığını hissetmek” olarak yorumluyor.
