Ailesi, oğullarının durumunu ciddiye alarak bir dizi doktora başvurdu fakat hekimler, Erroll’un baş ağrılarının “önemli bir durumdan kaynaklanmadığını” ve gereksiz yere MRI çekilmesinin “travmatik” olabileceğini söylediler.
Altı ay boyunca hekimler, Erroll’a durumunun uygun olduğunu söylediler. Lakin, semptomlar şiddetini artırarak istikrar sıkıntıları ve parmaklarda uyuşma üzere kaygı verici yeni belirtiler gösterdi.
Sonunda, Erroll’un babası Rider, tabiplerin ısrarlarına karşın bir tarama yapılması konusunda kararlı oldu. Ocak 2013’te yapılan testler, Erroll’a medulloblastoma ismi verilen süratli büyüyen makûs huylu bir beyin tümörü teşhisi koydu. Bu makûs haber, ailesini derinden sarstı. Rider, “Radyolog çok önemli bir formda geldi ve bize bu dehşetli haberi verdi. Beyin sapında golf topu büyüklüğünde bir kitle vardı” diyor.
Erroll, çabucak 13 yaşında beyin ameliyatı geçirdi. Ailesi, çocuk kanserlerine yönelik yetersiz fonlama ve araştırmalara dikkat çekerek, bu alandaki eksikliklere karşı farkındalık yaratmaya çalıştılar. İngiltere’deki datalar, beyin tümörlerinin çocuklar ortasında daha yaygın öldürücü kanser cinslerinden biri olduğunu gösteriyor. Lakin, çocuk kanserlerine yapılan araştırma yatırımlarının yetersiz olduğu vurgulanıyor.
Erroll, tedavi sürecinde radyasyon tedavisi ve kemoterapi üzere şiddetli süreçlere girdi ve bir mühlet kanserin yenildiği söylenmişti. Lakin, bir yıl sonra kanser geri döndü. Ailesi, Erroll için yeni tedavi formülleri arayarak, Amerika ve yurtdışında birçok kanser araştırmacısıyla görüştü. Nihayetinde, Florida Üniversitesi’nde gayeli immünoterapi tedavisi buldular ve Erroll üç yıl daha kansersiz yaşadı.
Genç, kanser araştırmalarına katkı sağlamak maksadıyla, Amerika’daki çeşitli platformlarda farkındalık yaratmaya çalıştı ve 1 milyon dolardan fazla bağış toplandı. Fakat 2018’de medulloblastoma tekrar geri döndü ve Erroll, 18 yaşında ailesinin kollarında hayatını kaybetti.
Erroll’un babası Rider, kayıplarının akabinde ıstırapla başa çıkmak için kendisini bağış toplama çalışmalarına adadığını belirtiyor. Rider, “Kanser ailemize bulaşana kadar, bağış toplama yoluyla bunu yenmek için bu muazzam tutkuyu geliştirmedik. Şayet başımıza gelmeseydi, hayatımızı öteki aileler üzere sevinçle geçiriyor olurduk” diyor.
