32,2234$% -0.11
34,9331€% 0.17
40,5695£% 0.07
2.445,79%0,57
4.012,00%1,02
฿%
Ł%
Ξ%
%
Birleşik Kamu İş Konfederasyonu’na bağlı Eğitim-İş Sendikası İstanbul Şubeleri, Bakırköy Cumhuriyet Meydanı’nda, “Barınamıyoruz, geçinemiyoruz, yaşayamıyoruz” diyerek aksiyon yaptı. Harekette yapılan açıklamada, “Eğitim işçisinin haklarını kırpan, sistematik olarak itibarsızlaştıran, geçinemez ve yaşayamaz hale getirenler, bugün riyakarca bir tiyatro sergileyerek, bizleri ezberledikleri sözlerle, övmek için sıraya girecekler. Öğretmenlerin yüzde 65’i esnaf, yüzde 37’si şahıslara borçlu iken, yüzde 72’si ise her ay borç alarak ayakta kalabiliyor. Öğretmenlerin hakları o kadar keyfi biçimde gasp edilmeye başlandı ki Anayasal bir hak olan garantili istihdam konusunda bile inanç duyulamamaktadır. Her şeyden değerlisi meslek onurumuzu geri istiyoruz” denildi.
Birleşik Kamu İş Konfederasyonu İstanbul Vilayet Lideri, Eğitim-İş İstanbul 04 Nolu Şube Lideri Alkoç Turan Başgönül, sendika üyeleri ile birlikte bugün Bakırköy Cumhuriyet Medyan’ında basın açıklaması yaptı.
Eğitim İş İstanbul 04 Nolu Şube Lideri Başgönül şunları söyledi:
“BUGÜN OKULLARIMIZDA, BİZLER İÇİN DÜZENLENEN MERASİMLERDE, SİZLERİN YANINDA OLMAK YERİNE ALANLARDAYIZ: Bugün burada; eğitim işçileri olarak kendi haklarımız ve içinde bulunduğumuz güç kurallara karşı ses yükseltmemizin yanında, öğrencilerimiz, velilerimiz, eğitim sistemimiz ve ülkemizin geleceği konusunda da büyük bir korku duyduğumuz için bir ortaya geldik. Sevgili öğrencilerimiz, evlatlarımız, velilerimiz ve ülkesi için aydınlık bir gelecek düşleyen tüm yurttaşlarımız biliniz ki; bugün yani Öğretmenler Günü’nde, sizlerden alacağımız her tebrik, her bir hoş kelam biz eğitim işçileri için yeni bir heyecan, yeni bir hayat sevinci, yeni bir umuttur. Buna karşın bugün okullarımızda, bizler için düzenlenen merasimlerde, sizlerin yanında olmak yerine alanlardayız, zira eğitimi ve eğitim işçisinin durumunu yönetilemeyen eğitim siyasetleriyle yıllardır günden güne kötüleştiren bir idare anlayışı nedeniyle bugün, bizler için bir gurur nişanesi olduğu kadar birebir vakitte artık burukluğun da günüdür.
EĞİTİM İŞÇİSİNİN HAKLARINI KIRPAN, GEÇİNEMEZ VE YAŞAYAMAZ HALE GETİRENLER, BUGÜN RİYAKARCA BİR TİYATRO SERGİLEYEREK, BİZLERİ ÖVMEK İÇİN SIRAYA GİRECEKLER: Eğitim işçisinin haklarını kırpan, sistematik olarak itibarsızlaştıran, geçinemez ve yaşayamaz hale getirenler, bugün riyakarca bir tiyatro sergileyerek, bizleri ezberledikleri sözlerle, övmek için sıraya girecekler. Bugün yılın 364 günü eğitime de eğitimciye de öğrenciye de veliye de zahmet çektirenler; yılın bir gününü vicdan rahatlatmak, imaj tazelemek için kullanacaklar. Eğitime dair tozpembe bir tablo çizip, eğitim işçisine en çok kendilerinin kıymet verdikleri safsatalarını sıralayacaklar. Onlar size kendi elleriyle inşa ettikleri rezil gerçekleri anlatmayacaklar. Fakat biz anlatacağız! ve Bunun için buradayız.
ÖĞRETMENLERİN SÖZÜNE/FİKRİNE KIYMET VERİLMİYOR: Yaptığımız araştırmaya nazaran; yöneticiler tarafından öğretmenlerin sözüne/fikrine paha verilmiyor. İsmine meslek kanunu denen ucube Öğretmen meslek kanununu çıkarırken öğretmenlere müracaata lütfetmeyen idare zihniyeti, lokal ve daha küçük çaplı yönetimsel kararlarda da despot stilini hala koruyor. Eğitimi herkesten güzel bilen öğretmenlerin yüzde 72’si ise çalıştığı kurumla ilgili bir karar alınırken, ne yazık ki görüşünün bile alınmadığını söylüyor. Öğretmenler liyakatin yok edildiği bir sistem içinde fazilet uğraşı veriyor. Öğretmenlerin yüzde 78’i çalıştığı kurumlarda misyonda yükselmenin ferdî ve siyasi referanslardan, yani torpilden geçtiğini anlatırken, Yüzde 88’i de misyonda yükselme imtihanlarının emniyetli olmadığından eminler.
ÖĞRETMENLERİN YÜZDE 90’I ÖNÜ ALINMAYAN EĞİTİMCİYE ŞİDDET OLAYLARI NEDENİYLE KENDİNİ İNANÇTA HİSSETMİYOR: Öğretmenlerin yüzde 63’ü okul yöneticileri tarafından siyasi baskı gördüğünü söylerken, okullarımız da artık öğretmenlerimiz için liyakatten arındırılmış, siyasallaştırılmış bir yer olduğu kadar huzurun da kapısından girmediği bir yapı halini almıştır. Öğretmenlerin yüzde 90’ı önü alınmayan, önü alınamayan eğitimciye şiddet olayları nedeniyle kendini inançta hissetmiyor. Mesleğe ihanet kanunu olan Öğretmenlik Meslek Kanunu nedeniyle okulda çalışma barışı kalmadı diyen meslektaşlarımızın oranı da maalesef tekrar yüzde 90 dolaylarında.
ÖĞRETMENLERİN YÜZDE 65’İ ESNAF, YÜZDE 37’Sİ ŞAHISLARA BORÇLU İKEN, YÜZDE 72’Sİ İSE HER AY BORÇ ALARAK AYAKTA KALABİLİYOR: Bugün bize “hakkınızı ödeyemeyiz” diyerek, adeta dalga geçmek için sıraya girecek olan yöneticiler, nitekim de hakkımızı ödemiyorlar. Öğretmenlerin yüzde 95’i maaşının yetersiz olduğunu söylerken, bu maaşla kendim ve ailem için bir gelecek hazırlayamam diyenlerin oranı ise yüzde 98. Öğretmenlerin hakları üzere umutları da çalınmış durumda; yüzde 96’sı “gelecekten ümitli değilim” derken, Öğretmenlerin yüzde 96’sı da düşük maaş nedeniyle toplumdaki saygınlığının azaldığı görüşünde. Sınıfındaki her bir öğrenciye kendi evladı üzere yaklaşan öğretmenlerin yüzde 97’sinin bütçesi, kendi çocuklarının muhtaçlığını gidermeye ne yazık ki yetmiyor. Öğretmenlerin yüzde 65’i esnaf, yüzde 37’si şahıslara borçlu iken, yüzde 72’si ise her ay borç alarak ayakta kalabiliyor. Öğretmenlerin yarısından fazlası ise kredi kartının yalnızca minimum borcunu ödeyebiliyor.
EĞİTİM İŞÇİSİ MAALESEF BARINMA HAKKINDAN MAHRUM BIRAKILMAKTADIR: Geçim kahırları yüzünden öğretmenler, kendilerini adadıkları mesleklerini bile ağız tadıyla, iç rahatlığıyla icra edemiyor. Öğretmenlerin yüzde 92’si borçları nedeniyle mesleksel randımanının düştüğünün farkında. Öğretmenlerin yüzde 88’i düşük gelir nedeniyle sık sık ruhsal problemler yaşadığını anlatıyor. Ülkede kira ortalaması 8 bin 500 liraya tırmanmışken maaşının yarısına yakını barınmaya giden öğretmenler, geçim sıkıntısının yükü altında ezilmektedir. Büyük kentlerde maaşıyla eşit kiralarda nefes almaya çalışan eğitim işçisi maalesef barınma hakkından mahrum bırakılmaktadır.
ÖĞRETMENLERİN HAKLARI O KADAR KEYFİ HALDE GASP EDİLMEYE BAŞLANDI Kİ ANAYASAL BİR HAK OLAN TEMİNATLI İSTİHDAM KONUSUNDA BİLE İNANÇ DUYULAMAMAKTADIR: Öğretmenlerin hakları o kadar keyfi halde gasp edilmeye başlandı ki Anayasal bir hak olan garantili istihdam konusunda bile inanç duyulamamaktadır. Öğretmenlerin yüzde 60’ı misyondan alınma korkusu yaşarken, garantisiz, kölelik sistemiyle emeği sömürülen fiyatlı öğretmenler ordusu da düşünüldüğünde, bu tasanın ne kadar haklı olduğu görülmektedir. Öğretmenler, Cumhuriyet’e layık bir biçimde laik, bilimsel, adil ve kamusal bir eğitim veremiyor olmanın ıstırabı içindeyken, Öğretmenlerin yüzde 99’u ise eğitimin niteliğinin her gün biraz daha düştüğü tespitinde birleşmektedir.
DAHA DÜN ŞANLIURFA’DA, ÖĞRETMENLER BASKINA UĞRAMIŞ ŞİDDETE MARUZ KALMIŞTIR. KINIYORUZ: Bizler; Eğitim işçileri olarak, İnsanlık onuruna yaraşır bir fiyat alıp, insanca yaşamak istiyoruz. Eğitim çalışanları ortasında ayrımcılık yaratacak uygulamalara son verilmesi istiyoruz!Ücretli, kontratlı öğretmenliğe son verilmesini, takımlı ve garantili atama yapılmasını istiyoruz. Öğretmen ve yönetici atamaları başta olmak üzere tüm atamalarda mülakatın kaldırılmasını, tüm kademelerde somut kriterler ile liyakatin temel alınmasını istiyoruz. Ek ders fiyatlarımızın emekliliğe sayılmasını talep ediyoruz. Eğitim işçilerinin köle değil, geleceğin mimarları olduğunun idrak edilmesini istiyoruz. Yalnızca öğrencilerimiz ve kendimiz için değil ülkemizin geleceği için laik, bilimsel, adil ve kamusal eğitim istiyoruz. Eğitim kurumlarımızın işçi gereksiniminin, hükümetin ekonomi ve eğitim siyasetleri ile değil objektif ve bilimsel kriterlerle belirlenmesini talep ediyoruz. Yeterli sayıda öğretmen ve yardımcı işçi istihdam edilmesini istiyoruz. Öğretmenlere ve eğitim çalışanlarına yönelik şiddetin önüne geçecek tedbirler alınmasını talep ediyoruz. Daha dün Şanlıurfa’da, bir öğretmenler odasında öğretmenler baskına uğramış şiddete maruz kalmıştır. Kınıyoruz.
HER ŞEYDEN KIYMETLİSİ MESLEK ONURUMUZU GERİ İSTİYORUZ: Her şeyden değerlisi meslek onurumuzu geri istiyoruz. Hemen yarın; Çocuk yoksulluğunun bitirilip öğrencilerimizin temel muhtaçlıklarının giderilmesinden fazla olarak onların kâfi beslendiği, gelecek telaşı gütmediği, fiziki ve ruhsal sıhhatinin korunduğu tedbirler alınmasını istiyoruz. Çabucak yarın; Eğitim öğretim yılına hazırlık ödeneğinin ayrım gözetmeksizin tüm eğitim çalışanlarına bir maaş meblağında ödenmesini, tüm eğitim çalışanlarına yoksulluk hududunun üzerinde bir fiyat artışı sağlanmasına ait düzenleme yapılmasını, kamuda mülakat uygulamasına son verilmesini, tüm eğitim çalışanlarına toplumsal devlet unsuru gereği ayrım yapılmaksızın; giysi, ulaşım, barınma, beslenme, yakıt, kira yardımı yapılmasını ve aile çocuk yardımı meblağlarının güzelleştirilmesini, vergi dilimi adaletsizliğine son verilmesini, öğrencilerin en temel hakkı olan eğitim, barınma ve beslenme haklarının, toplumsal devlet anlayışıyla devlet teminatına alınması ve kamusal eğitim sağlanmasını, müfredat ve eğitim modelinin cumhuriyet prensipleri ışığında dünya ile rekabet edebilecek, öğretmenin özgürce mesleğini sergilediği, öğrencinin ülkesini ileriye taşıdığı öz inançlı, laik, toplumsal, demokratik, eşit bir eğitim modeline adım atılmasını istiyoruz.
EĞİTİM-İŞ OLARAK YARIN ANKARA’DA DÜZENLEYECEĞİMİZ BÜYÜK BULUŞMA DAVET EDİYORUZ : Başöğretmenin eğitim neferleri olarak, Eğitim-İş olarak yarın, yurdun her bir yanından gelecek eğitim işçileri ile Ankara’da düzenleyeceğimiz büyük buluşmayla daima bir ağızdan bu gerçekleri haykıracak ve akabinde Başöğretmenimizin huzuruna yürüyerek hürmetimizi sunacağız. Eğitimin, tıpkı vakitte ülkenin geleceği için hayati bir kıymeti olduğunu hatırlatıyor, çocukları için düzgün bir eğitim, ülkesi için parlak bir gelecek düşleyen tüm yurttaşlarımızı çabamıza dayanak vermeye, paydaş olmaya davet ediyoruz.
MÜCADELE ETMEKTEN ASLA VAZGEÇMEYECEĞİMİZİ İSTANBUL’DAN BİR DEFA DAHA İLAN EDİYORUZ: Öğretmenler Günü’nde bize vereceğiniz en büyük ikram, haklı çabamıza omuz vermek; kendinize ve yurdumuza yapacağınız en büyük güzellik ise ülkenin eğitimine, yani geleceğine sahip çıkmak olacaktır. Bizler; Cumhuriyet’in öğretmenleri olarak milyonlarca eğitim işçisinin elinden alınan huzuru, hayat standartlarını ve yıllardır uğratıldıkları hak kayıplarını geri alana kadar gayret etmekten asla vazgeçmeyeceğimizi İstanbul’dan bir defa daha ilan ediyoruz.”