6 Şubat 2023 tarihinde Kahramanmaraş’ın Pazarcık ve Elbistan ilçelerinde meydana gelen 7,8 ve 7,5 büyüklüğünde 2 büyük zelzele sonucunda 50 binden fazla vatandaş hayatını kaybetti. Sarsıntının yaraları sarılmaya devam edilirken, Antakya’da afeti yaşayan ve ailesinden 16 kişiyi kaybeden Mesut Soyalan bütün eşyalarını minibüsüne yükleyip Eskişehir’e geldi.
”İLK ALDIĞIMDA BİR KOKOREÇ ARACIYDI”
Konuyla ilgili açıklamalarda bulunan Mesut Soyalan, “Bu benim çocukluk hayalimdi. Bunların küçükleri Vosvos’lar vardı, onlardan almıştım. Kampa giderken de çadır kuruyordum. Çadır kurmaktan sıkılınca bir karavanım olsun istedim. O hevesle bu aracı aldım. Bu araç birinci aldığımda bir kokoreç aracıydı. Yaklaşık 9 yıldır bende. O vakitlerde 7 bin 500 TL’ye satın aldım. Artık içini karavana çevirdim. Yalnızca çadırın eziyetinden kurtulmak için bunu yaptım. İçinde bayağı ömür alanı oluşturduk. Güneş paneli, ocağı ve eviyesi var” dedi.
”MİNİMUM 80 BİN TL MASRAF YAPTIK”
Aracın içindeki çalışmaların şimdi bitmediğini aktaran Soyalan, “Perdeler takılacak ve raf yapılacak. Olağanda kitaplığı bile var. Kahveleri ve çaydanlığı koymak için ayrıyeten raf olacak. Koltuğu açılıp kapanıyor. Onun dışında, ömür aküsü bulunuyor. Bütün elektriği 220 volta çeviriyor. Bu bizi kamplarda 2-3 gün yönetim ediyor. Uğraşıyoruz, içini daha da âlâ yapmaya çalışıyoruz. Bu süreçte çok masraf oluyor. Şimdiye kadar asgarî 80 bin TL masraf yaptık. Bunların hepsini arkadaşımla bir arada kendimiz el emeğiyle yaptık. Yani hiç ustaya yaptırmadım. Tahtaları, koltuğun döşemesini ve parkelerini bile biz kendimiz kesip döşedik. Ses sistemini kendimiz yaptık” biçiminde konuştu.
Hurda olarak aldığı minibüsü emek vererek hoş bir hale getirdiğini belirten Soyalan, kelamlarına şöyle devam etti:
“İçi daha da uygun olacak inşallah. Millet daima, ‘Bu otomobiller yol sarfiyat mi?’ diye düşünüyor. Ben Hataylıyım, Antakya zelzelesinden sonra buraya yerleştim. Yaklaşık 2 yıldır buradayım. Antakya’ya 12 kere gidip geldim. Bütün eşyalarımı bu araca koyup geldim, Eskişehir’de yeni bir hayata başladım. Gidecek yerim yoktu, 1 hafta Kanlıkavak’ta kaldım. Çok şükür, sonra bir iş buldum. Konutumu de tuttum, bu aracı artık yalnızca hafta sonları kamp için kullanıyorum.”
